Kolay kolay doktora giden biri değilim. Bunu "ben hiç hastalanmam, kendime iyi bakarım" gibi değil de şükür ifadesi olarak kabul edelim mümkünse. Birkaç yıldır nefesle ilgili sorunlarım var. Beni eve hapsetmediği ve rutin yaşamımı engellemediği için erteleyip durdum. Soğuk algınlığı, kış hastalığı filandır dedim kendi kendime. Havalar 35 dereceyken de devam edince gidip şikayelerimi doktora anlattım. “Farenjit’in bütün belirtilerini saydın” dedi doktor. Sonra bir de kendisi baktı ve “arttırıyorum, kronik farenjitsin” dedi. Merkezi havalandırma, klimalar vs. gibi başka nedenleri de olmakla birlikte; sigaraya olan alerjim sadece mecazi değilmiş.
Çocukluğumda, çocuklara şeker niyetine verilen küçük kırmızı aspirinleri bile yutamayan, buzdolabının kapısındaki iğrenç kokulu öksürük şuruplarını lavabolara döken ben; farenjit belasına aç karnına, tok karnına, çeşit çeşit 10 kutu ilaç içtim, bana mısın demedi. Aramızdaki ilişkiyi tek taraflı olarak feshediyorum. Bir hükmü yok.
Aldığım nefesin hakkını veremiyor olabilir miyim?
Çocukluğumda, çocuklara şeker niyetine verilen küçük kırmızı aspirinleri bile yutamayan, buzdolabının kapısındaki iğrenç kokulu öksürük şuruplarını lavabolara döken ben; farenjit belasına aç karnına, tok karnına, çeşit çeşit 10 kutu ilaç içtim, bana mısın demedi. Aramızdaki ilişkiyi tek taraflı olarak feshediyorum. Bir hükmü yok.
Aldığım nefesin hakkını veremiyor olabilir miyim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder